Spaarrente van 4% niet oneindig
Rechtbank Amsterdam 18 mei 2011, LJN BQ6506 (Stichting Misrekening tegen ING Bank N.V.)
Oneerlijke handelspraktijk. ING/Postbank vermeldt in Folder niet uitdrukkelijk dat 4% rente op de Toprekening een variabele rente is. Onjuiste informatie, dan wel essentiële informatie niet verstrekt althans deze op onduidelijke wijze verstrekt. Verklaring voor recht gevraagd om schadevergoeding voor spaarder te verkrijgen. Omdat het voor de gemiddelde consument duidelijk moet zijn geweest dat spaarrente van 4% niet oneindig zou duren, daarbij in Handleiding en op website en ook in voorwaarden staat dat rente variabel is. Vorderingen worden afgewezen.
4.9. In dit geval gaat het om informatie die betrekking heeft op de rente die zal worden vergoed op een spaarrekening. Anders dan de Stichting is de rechtbank met ING van oordeel dat het voor de gemiddelde consument - zeker vanaf het najaar van 2008 tegen de achtergrond van de mondiale kredietcrisis - duidelijk moet zijn geweest dat de aangeboden spaarrente van 4% niet tot in lengte van dagen ongewijzigd zou blijven, maar dat de hoogte daarvan ook afhankelijk zou kunnen zijn van zich wijzigende marktomstandigheden. Verder geldt dat alle spaarders, nadat zij de Toprekening hadden aangevraagd, de Handleiding hebben ontvangen waarin onder het kopje “over rente” wordt meegedeeld dat het te ontvangen rentepercentage is vermeld op het afschrift en dat het meest actuele rentepercentage is te vinden op de website van Postbank. Bij de Handleiding hebben de spaarders ook de Voorwaarden Toprekening ontvangen waarin uitdrukkelijk is vermeld dat de op de Toprekening te ontvangen rente variabel is en eenzijdig door de bank kan worden gewijzigd.
4.10. De rechtbank is gelet op deze omstandigheden van oordeel dat, hoewel de in de Folder, de begeleidende brief en op de website opgenomen informatie over de te vergoeden rente op zichzelf genomen niet duidelijk is, de gemiddelde consument desondanks, op basis van de toegezonden Handleiding en de Voorwaarden Toprekening over voldoende informatie over de aard en omvang van de te vergoeden rente heeft kunnen beschikken om een geïnformeerd besluit te nemen al dan niet op de Toprekening te gaan sparen. Daarbij is van belang dat van de gemiddelde consument mag worden verwacht dat hij kennis neemt van de aan hem verstrekte informatie. Dit geldt in dit geval temeer ten aanzien van de informatie over de rente indien, zoals de Stichting betoogt, juist de na zes maanden te vergoeden rente en niet de bonus rente van 4,75%, voor de spaarders van doorslaggevende betekenis was voor de beslissing al dan niet een Toprekening af te sluiten.
Dit alles tezamen genomen met de omstandigheid dat het de spaarders na ontvangst van de Handleiding en de Voorwaarden geheel vrij stond binnen 14 dagen de overeenkomst te ontbinden en het hen ook overigens steeds geheel vrij stond hun geld niet op de Toprekening te storten dan wel daar weer van af te halen, leidt tot de slotsom dat door ING geen essentiële informatie is weggelaten of verborgen is gehouden, waardoor de spaarders een besluit over een overeenkomst hebben genomen of hebben kunnen nemen dat zij anders niet hadden genomen.
Lees het vonnis hier (link / pdf).
6:193b, 193c, 193d en 193j Burgerlijk Wetboek
Reclamerecht. Advertentie in Telegraaf over BRITA Waterfilterkan: filtert lood, kalk en chloor uit kraanwater. Klager stelt dat deze uiting appelleert aan gevoelens van angst. Water voldoet aan eisen Waterleidingbesluit, er zit geen lood of chloor in. Verweerder heeft slogan "filter lood uit uw kraanwater" eenmalig gebruikt na brand bij Chemie Pack. Klager stelt dat na deze brand geen lood in drinkwater is terechtgekomen.
Reclamerecht. Advertentie in Voorburgse Courant over een CV-ketel. Klager heeft interesse maar blijkt niet gebruik te kunnen maken van actie omdat zijn ketel niet 1 op 1 uitwisselbaar is. Klager kan alleen duurder exemplaar aanschaffen. Verweerder beroept zich op de voorwaarden uit advertentie. 
Reclamerecht. Uiting op bilboard en website van de NVM dat in 2011 een huis kopen een slimme zet is. Klager stelt dat reclame misleidend is, nu huizen minder waard worden en niet zeker is dat hypotheekrente blijft bestaan. Verweerder stelt dat er sprake is van een kopersmarkt, een lagere hypotheekrente, dat huis kopen een goede investering is op lange termijn en de hypotheekrenteaftrek ongewijzigd blijft volgens kabinet.
Reclamerecht. Uitingen in folder en op website over mogelijkheden KPN Glasvezel: twee programma's tegelijkertijd opnemen en Programma Gemist. Klager stelt dat alleen Nederlandse producties zijn terug te kijken via Programma Gemist en dat het niet mogelijk is twee programma's tegelijk op te nemen. Verweerder erkent dat mogelijkheid twee programma's tegelijk opnemen onduidelijk is uitgelegd in folder en alleen van toepassing is op het pakket Goud.
Reclamerecht. Uiting betreft een aan klager geadresseerde folder over ProstEase. Klager stelt dat de zinsnede "uw prostaatproblemen" misleidend is. Ook bezwaar tegen dit product als herstelmiddel. Verweerder stelt dat ProsEase als natuurlijk voedingssuplement wordt aangeprezen en niet als vervanging voor medisch advies of medicatie.
Reclamerecht. Advertentie in Metro over overstappen naar verzekering met lagere premie met zinsnede: "voordeel berekenen via je mobiel". Klager stelt dat hij had verwacht een sms met hierover te ontvangen, echter hij ontving sms met de mededeling dat hij gebeld zou worden om zijn voordeel te horen. Verweerder stelt dat door de keuzemogelijkheden binnen verzekering redelijkerwijs niet verwacht kan worden dat voordeel per sms kan worden medegedeeld. Telefonisch contact is nodig om vergelijkende berekening te kunnen maken.
Reclamerecht. In het magazine van InHolland staat een artikel genaamd "Minorstudenten op hun best" waarin de eerste prijs is gegaan naar studenten die een blad voor Bagels&Beans hebben gemaakt. Klager vindt dat het artikel verkapte reclame is voor Bagels&Beans en vindt dat een intern magazine geen reclamefolder hoort te zijn. Verweerder stelt dat het magazine geen reclame is in de zin van de NRC en fungeert als intern communicatiemiddel. Artikel is gepubliceerd vanwege de nieuwswaarde. Commissie oordeelt dat uiting een redactioneel artikel is en geen wervend karakter heeft. Nu er geen sprake is van reclame in de zin van NRC wijst zij de klacht af.