Staatsloterij hoeft ondanks misleidende uitlatingen geen schadevergoeding te betalen doordat deelnemer niet heeft kunnen aantonen hierdoor beïnvloed te zijn

Ktr. Rechtbank Den Haag 19 maart 2019, RB 3289; ECLI:NL:RBDHA:2019:2663 (deelneemster tegen Staatsloterij) en ECLI:NL:RBDHA:2019:2662 (deelnemer tegen Staatsloterij) Misleidende mededelingen van 2000 tot 2007. De vordering op grond van dwaling wordt afgewezen omdat de deelneemster niet voldoende heeft aangevoerd om aan te nemen dat zij in de bewuste periode bij de aankoop van staatsloten is beïnvloed door de misleidende mededelingen.

Conclusie AG HR 18 januari 2019, RB 3288; ECLI:NL:PHR:2019:244 (Mikas tegen BPD) Misleidende reclame. Leverancier en handelsagent aansprakelijk jegens de projectontwikkelaar die de betreffende producten in zijn bestekken heeft voorgeschreven? Verjaring. Causaal verband.

RCC 5 maart 2019, RB 3287; dossiernr. 2018/00620 (Foodwatch tegen HiPP). Foodwatch heeft bezwaar gemaakt tegen gebruik van de door HiPP gebruikte claim ‘Zonder toegevoegde suikers’, omdat de claim volgens foodwatch gebruikt wordt terwijl er wel suiker in de koekjes zit vanwege het feit dat aan de koekjes appelsapconcentraat is toegevoegd (een schuilnaam voor suiker, aldus foodwatch). De RCC heeft geoordeeld dat gebruik van de claim ‘Zonder toegevoegde suikers’ in dit geval toelaatbaar is, aangezien HiPP voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat toevoeging van het appelsapconcentraat niet heeft plaatsgevonden vanwege de zoetkracht, zoals foodwatch heeft betoogd.
 
HiPP heeft terecht aangevoerd ‘dat de benaming van het product ‘Kinderkoek met appel’ een indicatie vormt dat het appelconcentraat aan het product is toegevoegd als een ‘defining ingredient’, en dus is gebruikt om de beoogde appelsmaak te verkrijgen. Veder heeft HiPP aan de hand van de overgelegde stukken aannemelijk gemaakt dat door toevoeging van andere ingrediënten dan appelsapconcentraat om de appelsmaak te bereiken niet kan worden voldaan aan de veiligheidseisen die gelden voor het productieproces, en bovendien de gewenste structuur niet kan worden bereikt. Tenslotte heeft HiPP terecht gewezen op de voedingswaarde als reden voor toevoeging van het geconcentreerde appelsap. (…)’
 
Ook de mate waarin het appelsapconcentraat is toegevoegd (18%) acht de Commissie niet zodanig dat dat gebruik van de claim ‘zonder toegevoegde suikers’ ontoelaatbaar zou maken. De claim is niet in strijd met artikel 8 lid 1 van de Claimsverordening, noch met artikel 2 NRC en is ook niet misleidend nu de claim alleen ziet op de toegevoegde suikers, terwijl de verpakking duidelijk vermeldt dat het product wel van nature aanwezige suikers bevat.

Rechtbank Rotterdam 23 januari 2019, IEF 18271, RB 3286; ECLI:NL:RBROT:2019:1369 (Aviation Glass tegen Air-Craftglass). Misleidende reclame. Bedrijfsgeheimen. Aviation Glass drijft een onderneming die zich bezighoudt met glastoepassingen voor de luchtvaart. Gedaagde is CEO geweest van Aviation Glass, maar is uit deze functie ontslagen. Gedaagde is hierna doorgegaan in dezelfde branche met een ander, nieuw bedrijf (te weten: Air-Craftglass). Hierna is een conflict ontstaan tussen gedaagde en Aviation Glass, waarna Aviation Glass naar de Rechtbank Rotterdam is gestapt. Hier stelt Aviation Glass o.a. dat gedaagde misleidende uitlatingen heeft gedaan over haar nieuwe producten. Gedaagde zou namelijk reclame maken met certificeringen die zij niet bezit. Ook stelt Aviation Glass dat gedaagde bedrijfsgeheimen van haar heeft gestolen. De rechtbank komt in beide gevallen tot de conclusie dat de vordering niet toewijsbaar is. Dit omdat bij de vermeend misleidende uitlatingen het mogelijk is dat gedaagde haar producten eerst laat certificeren alvorens deze toe te passen, de producten zijn namelijk wel certificeerbaar. Met betrekking tot de bedrijfsgeheimen oordeelt de rechtbank dat onvoldoende is gemotiveerd dat er sprake is van gestolen bedrijfsgeheimen.

Vz. RCC 6 februari 2019, RB 3283; dossiernr. 2018/00861 (Klager tegen Gall & Gall). Gedeeltelijke voorzitterstoewijzing. Misleiding beschikbaarheid. Het betreft een op 24 november 2018 in het NRC Handelsblad gepubliceerde advertentie van Gall & Gall in het kader van ‘Topselectie wijnen’ waarin onder meer een ‘Tokara Director’s Reserve 2014’ wordt aangeboden voor € 11,99. In de advertentie staat, haaks op de verdere inhoud daarvan: “Deze actie is geldig t/m woensdag 5 december 2018, of zolang de voorraad strekt”. Toen klaagster de wijn uit de advertentie bij aanvang van de actie wilde kopen bleek deze niet meer beschikbaar.

2)  Wel is de klacht gegrond voor zover klaagster bezwaar maakt tegen het feit dat zij van de actie geen gebruik kon maken doordat de wijn bij de aanvang van de actie in (een aantal) filialen van adverteerder niet te koop was, terwijl het evenmin mogelijk was de wijn via de webshop van adverteerder te bestellen. Op het moment dat een actie start, dient immers altijd enige voorraad van het actieproduct beschikbaar te zijn, tenzij in de reclame-uiting bepaalde filialen worden uitgezonderd. De vermelding “zolang de voorraad strekt” of een soortgelijke vermelding ontslaat adverteerder niet van deze verplichting (vgl. dossier 2013/000085). Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de uiting in strijd met het bepaalde in artikel 8.2 aanhef en onder b van de Nederlandse Reclame Code (NRC). De uiting wekt immers ten onrechte de indruk dat de desbetreffende wijn als aanbieding beschikbaar is. Verder is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen. Om die reden acht de voorzitter de bestreden uiting misleidend en oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

RCC 12 februari 2019, RB 3285; dossiernr. 2018/00733 (Bibliotheek op school). Bevestiging voorzittersafwijzing. De bestreden uiting betreft een geadresseerde brief van de bibliotheek waarin onder meer staat:  "Uit onze gegevens blijkt dat uw kind op dit moment geen gebruik maakt van dit bibliotheekabonnement. Wilt u wel gebruik maken van het abonnement in onze bibliotheken dan kunt u gratis een pas aanvragen bij een van onze bibliotheken. Uw kind kan dan meteen een stapel leuke boeken mee naar huis nemen. Wilt u geen gebruik meer maken van het bibliotheekabonnement buiten de ‘Bibliotheek op school’, dan hoeft u niks te doen. Na 2 maanden wordt uw kind afgemeld voor dit bibliotheekabonnement."

De klacht wordt als volgt samengevat. In de brief wordt de suggestie gewekt dat de bibliotheek en klagers kind een overeenkomst zijn aangegaan, die binnenkort eindigt of verlengd moet worden. Volgens klager is er geen klantrelatie, zijn de persoonsgegevens niet verkregen uit hoofde van een overeenkomst of na verkoop van een product of dienst. Klagers dochter heeft begin 2018 “ongevraagd” van de juf in de klas een pas van de bibliotheek gekregen. Klager heeft de bibliotheek er toen op gewezen dat er nooit een overeenkomst tot stand is gekomen, en de persoonsgegevens van zijn kind onrechtmatig verkregen en verwerkt zijn. Uit de brief die hij nu ontving (de onderhavige uiting) blijkt dat er nog steeds persoonsgegevens onrechtmatig worden verwerkt: er is geprofileerd en gekeken naar het gebruik van de pas en ook voor de verzending van deze brief zijn onrechtmatig persoonsgegevens verwerkt. De brief, die aanspoort tot verlengen of opnieuw afsluiten van het abonnement is direct mail, aldus klager. Klager en zijn dochter staan ingeschreven bij Postfilter. Volgens klager handelt de bibliotheek in strijd met de volgende artikelen: Artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) wegens strijd met de algemene verordening gegevensbescherming (AVG), artikelen 8 en 14 NRC; Artikel 7 Code brievenbusreclame (CBR); Artikelen 5.2 en 6.2 Code Postfilter; Artikel 2 lid 1 onder cen de artikelen 9, 12 lid 1 en lid 2 van de Kinder- en Jeugdreclamecode. Klager verwijst ten slotte in zijn klacht op de beslissing van de Commissie in dossier 2016/00160, waarin de bibliotheek een aanbeveling heeft gekregen.   

Rechtbank Midden-Nederland 25 februari 2019, IEF18263, Rb 3284; C/16/4772285 (123inkt tegen Prindo). Kort geding. 123inkt en Prindo houden zich beide bezig met de verkoop van printerbenodigdheden en kantoorartikelen via webshops. Beide ondernemingen bieden hun producten aan via Google Shopping. 123inkt is van mening dat Prindo zich bij het gebruik van Google Shopping schuldig maakt aan misleidende reclame, misleidende (oneerlijke) handelspraktijken en misleidende vergelijkende reclame omdat Prindo op haar eigen site hogere prijzen hanteert dan bij prijsvergelijkingen van Google Shopping. De rechtbank overweegt met betrekking tot de misleidende reclame dat Prindo onrechtmatig handelt indien de mededeling in een of meer opzichten misleidend is. Volgens 123inkt is dit het geval nu (bij Google Shopping) nergens melding wordt gemaakt van het feit dat de getoonde prijs in feite een actie betreft. De voorzieningenrechter volgt 123inkt echter niet in dit verweer en overweegt dat een ondernemer in beginsel vrij is om zijn producten aan te bieden waar hij wil tegen de prijs die hij wil. Daarnaast kunnen klanten van Prindo het product gewoon bestellen, en krijgen zij deze dan ook geleverd tegen de in Google Shopping getoonde prijs. Nu 123inkt zich met betrekking tot haar vorderingen die zien op misleidende (oneerlijke) handelspraktijken en misleidende vergelijkende reclame op dezelfde feiten beroept, wijst de rechter ook alle vorderingen van 123print af. Daarnaast wordt 123inkt veroordeeld in de proceskosten.

RCC 30 januari 2019, IEF 18247, RB 3279; dossiernr. 2018/00800 (klager tegen ING) Reclamecodecommissie. Afwijzing. Geen wervend karakter boodschap. Het betreft mededelingen over de ‘Mobiel Bankieren App’ op de website van ING (subpagina https://www.ing.nl/particulier/mobiel-en-internetbankieren/mobiel-bankieren-app/index.html) en  in de berichten op klagers mijn.ing.nl. De klacht houdt in essentie in dat de app van ING niet functioneert op oudere besturingssystemen.

RCC 31 januari 2019, RB 3281; dossiernr. 2018/00883 (Klager tegen Invicta). Reclame Code Commissie. Aanbeveling. Misleiding Voornaamste kenmerken product. Het betreft reclame-uitingen voor de horloges “Invicta Pro Diver 8926OB Unisexhorloge” respectievelijk “Invicta Pro Diver 8927OB Unisexhorloge” op zowel de website bol.com als de website Invicta.com. In elk van deze uitingen staat onder het kopje “Waterdichtheid” onder meer: “Het horloge is waterdicht tot 200 meter”. De klacht ziet er in de kern op dat ondanks de uitdrukkelijke belofte dat de horloges tot 200 meter waterdicht zijn, de horloges een veel minder hoge druk kunnen hebben.

RCC 14 februari 2019, IEF 18246, Rb 3278, dossiernr. 2018/00701 (Foodwatch tegen FrieslandCampina). Optimel vanillevla van Friesland Campina is misleidend en daarmee in strijd met de wet. De vanillevla bevat in het geheel geen vanille terwijl vanwege de naam en andere uitingen op de verpakking de consument dit wel zou mogen verwachten. Dit oordeelt de Reclame Code Commissie in een klachtenprocedure die door foodwatch was gestart na een reportage van AVROTROS Radar. foodwatch is blij met de uitspraak omdat het een belangrijke uitspraak is die voor veel meer producten consequenties kan hebben: “Je ziet dat in toenemende mate echte natuurlijke ingrediënten worden vervangen door goedkopere kunstmatige aroma’s. Denk aan gembersiroop zonder gember of frambozensnoepjes zonder framboos. De uitspraak bevestigt nu dat dit onwettig is als dit niet duidelijk is voor de consument”. Dat is een vooruitgang met vroegere interpretatie van de wet, de zogenaamde ‘labeling doctrine’: een producent mocht op de verpakking van alles suggereren wat niet klopte, zo lang de ingrediëntenlijst maar correct was. In de nieuwe uitspraak wordt meer de lijn gevolgd dat liegen op de voorkant van de verpakking gewoon liegen is, ongeacht of de kleine lettertjes van de ingrediëntenlijst op de achterkant van de verpakking juist zijn. Deze lijn komt voort uit een Duitse rechtszaak (Teekanne). De Reclame Code Commissie volgt nu deze uitspraak.

RCC 17 januari 2019, RB 3277; 2018/00862 (Starlyf Fast Heater). Aanbeveling. Misleiding voornaamste kenmerken product. Elektronische apparaten. De uiting: Het betreft de televisiecommercial van Tel Sell waarin de Starlyf Fast Heater wordt aangeprezen. In de commercial worden beelden getoond van gebruik van de Starlyf Fast Heater in verschillende ruimtes van het huis. Daarbij wordt gezegd, voor zover hier van belang:

“(…) Nu kunt u uw huis verwarmen en toch geld besparen. Tel Sell heeft nu de Starlyf Fast Heater waarmee je heel comfortabel een hele kamer verwarmt voor maar een paar cent per dag. (…) Steek simpelweg de Fast Heater in het stopcontact en stel de gewenste temperatuur in. Kijk hoe snel een temperatuur van 16 graden in een aangename 23 graden verandert.” Bij laatstgenoemde mededeling verschijnt een thermometer in beeld waarop “16°C” verandert in “23°C”. “(…) U kunt de kamers waar u het meeste komt behaaglijk verwarmen zonder dat uw cv-ketel het hele huis hoeft te stoken en daarmee bespaart u veel energiekosten.”

De klacht: In de commercial wordt beweerd dat het verwarmen van een kamer met de Starlyf Fast Heater slechts enkele seconden duurt en maar een paar cent per dag kost. Het apparaat heeft volgens klager een vermogen van 350 Watt, zodat het 7 eurocent kost om het apparaat een uur aan te laten staan. Het vermogen van 350 Watt is onvoldoende om een ruimte van 20 m2 binnen een uur (of überhaupt) te verwarmen. De reclame is dus niet waar, aldus klager.

Rechtbank Amsterdam 5 december 2018, RB 3276; ECLI:NL:RBAMS:2018:8692 (Felixx c.s. tegen PROambt) Misleidende en vergelijkende reclame. Partijen zijn beide pensioenadviesbureaus. Regeling ontwikkeld (Generatieregeling) door naam 1 die werkgevers kunnen hanteren voor oudere werknemers, waarbij werknemers in de vijf jaar voorafgaand aan hun AOW-leeftijd met gebruikmaking van (deeltijd-)pensioen en een parttime dienstverband minder kunnen gaan werken. Eiseres sub 2 adviseert hierover en Felixx stelt persoonlijke werknemersrapporten op waarin de regeling individueel wordt doorgerekend. PROambt is adviseur voor FNV, die het Generatiepact aanbiedt. Zij heeft een nieuwbrief uitgebracht, waarin zij volgens Felixx c.s. onjuiste en misleidende uitingen over de Generatieregeling doet. Misleidende en ontoelaatbare vergelijkende reclame doordat in de vergelijking wordt uitgegaan van ongelijke situaties. Mededeling in artikel dat PROambt de Generatieregeling alleen zou adviseren aan alleenstaande terminale patienten is nodeloos grievend uitgelaten over de diensten van Felixx c.s. Vordering tot rectificatie toegewezen. 

CvB 13 december 2018, RB 3275; dossiernr. 2018/00678 (KLM Werelddeal Weken) Aanbeveling. Misleiding. De klacht is gericht tegen de website van KLM voor zover daarop tijdens de Werelddeal Weken een retourticket Amsterdam – Curaçao werd aangeboden voor € 499,- waarbij de prijs van € 649,- was doorgestreept. Geïntimeerde stelt in de klacht dat gedurende twee weken voorafgaand aan de Werelddeal Weken de vanafprijs voor een ticket naar Curaçao € 549,- bedroeg voor veel vertrekdata in januari, februari en maart 2019. Klager legt een screenshot over waarin deze prijs staat. Twee dagen voor de Werelddeal Weken verhoogde KLM volgens klager de vanafprijs van € 549,- naar € 649,-. Tijdens de Werelddeal Weken adverteert KLM met een aanbieding van € 649,- voor € 499,-. Geïntimeerde stelt dat sprake is van misleiding, nu KLM vlak voor de actiedagen de prijzen flink heeft verhoogd en vervolgens adverteert met een zogenaamde aanbieding.

RCC 6 december 2018, RB 3274; dossiernr. 2018/00684 (Booking.com sterrenclassificatie) Aanbeveling. Misleiding. De uiting betreft de aanprijzing van 14 hotels in Nederland op de website www.booking.com, voor zover achter de naam van deze hotels 2, 3 of 4 sterren zijn afgebeeld. De klacht wordt als volgt samengevat. Op de website van Booking.com wordt achter de namen van de (14) hotels een sterrenclassificatie vermeld. De hotels beschikken echter niet over een geldige, door klaagster uitgevoerde classificatie. Klaagster is de enige officiële hotelclassificatie-organisatie in Nederland. Dit betekent dat de hotels evenmin beschikken over een classificatie die doro een andere onafhankelijke hotelclassificatie organisatie is uitgevoerd. Doordat op het reserveringsplatform van Booking.com ten aanzien van deze hotels desondanks een sterrenclassificatie wordt vermeld, worden consumenten misleid. Hotelsterren heeft aan Booking.com een sommatie gestuurd warin zij (kort samengevat) eist dat Booking.com het gebruik van de sterren staakt indien deze niet door een onafhankelijk hotelclassificatie-organisatie zijn toegekend en verder dat Booking.com het duidelijk vermeldt als zij gebruikt maakt van een niet-officieel classificatiesysteem.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 december 2018, IEF 18172; RB 3273; IT 2694; ECLI:NL:RBAMS:2018:9362 (PVH c.s. tegen Facebook) Merkenrecht. Auteursrecht. Tommy Hilfiger Europe (onderdeel PVH) heeft met Facebook een advertentieovereenkomst gesloten voor het merk Tommy Hilfiger op de platforms van Facebook. Tommy Hilfiger Licensing (onderdeel PVH) heeft o.a. het Benelux woordmerk TOMMY HILFIGER laten registreren. PVH heeft afbeeldingen in het geding gebracht van een aantal advertenties aangetroffen op Facebook en Instagram voor kleding en schoeisel met de naam "Tommy Hilfiger", die niet van haar afkomstig zijn. Facebook heeft deze verwijderd. PVH heeft Facebook verzocht om gegevens aan haar te verstrekken van de adverteerders die advertenties hebben geplaatst waarmee inbreuk werd gemaakt. Merkinbreuk Benelux-woordmerk Tommy Hilfiger door stelselmatig verschijnen advertenties die niet verwezen naar producten van PVH. Facebook kan geen beroep doen op vrijwaringsbepaling art. 6:196c BW: door controle van Facebook op advertenties, vastgelegd in het advertentiebeleid, bepaalt zij mede de inhoud en speelt zij dus een actieve rol. Van Facebook wordt verwacht dat zij passende maatregelen treft om stelselmatige inbreuken op IE-rechten van derden zoals PVH te voorkomen. Facebook niet zelf de inbreukmaker. Maatregelen Facebook onvoldoende effectief door telkens opduiken gewraakte advertenties. Privacybelangen staan niet in de weg van verstrekking gegevens: het gaat om adverteerders die bedrijfsmatig inbreukmakende artikelen aanbieden. Het beschikken over de gevraagde (persoons-)gegevens is voor PVH noodzakelijk om hiertegen te kunnen optreden. Vorderingen gedeeltelijk toegewezen.

Per 1 januari is Joost Becker toegetreden als partner IE & Reclamerecht bij Dirkzwager. Joost (1979) werkt sinds 2005 bij Dirkzwager, en heeft binnen de sectie IE-IT naast de adviespraktijk op succesvolle wijze de procespraktijk uitgebouwd. Hij volgt Jaap Kronenberg op, de grondlegger van de sectie IE-IT van Dirkzwager. Dirkzwager legal & tax is een juridische en fiscale dienstverlener met vestigingen in Arnhem en Nijmegen. Momenteel werken meer dan 300 mensen bij Dirkzwager, waarvan 135 advocaten, (kandidaat-)notarissen en belastingadviseurs en 40 juridische ondersteuners. Dirkzwager zet sterk in op kennisdelen met jaarlijks meer dan 100 inhoudelijke workshops en lezingen en de publicatie van jaarlijks ruim 1.000 juridisch inhoudelijke artikelen op het innovatieve kennisplatform www.dirkzwager.nl.

Via e-Legal incasso advocaten. Procederen kost geld, maar per 1 januari 2019 kost procederen minder geld dan voorheen. Vanaf deze datum is het zogenaamde salaris gemachtigde voor gerechtelijke procedures bij de sector kanton van de rechtbank namelijk voor het eerst in 14 jaar opnieuw geïndexeerd met maar liefst 20,1%. Door deze indexatie worden de kosten in gerechtelijke procedures bij de kantonrechter ruimer vergoed dan voorheen het geval was. Dit is goed nieuws voor procespartijen die in rechte hun gelijk willen halen, want zij krijgen voortaan een groter deel van de proceskosten in hun rechtszaak vergoed. De recente indexatie bij de kantonrechter volgt hiermee de eerdere indexatie van de liquidatietarieven bij rechtbanken en gerechtshoven per 1 mei 2018. Deze eerdere indexatie van de liquidatietarieven kwam vooralsnog enkel ten goede aan procespartijen die met een advocaat procederen, aangezien deze indexatie uitsluitend toezag op de advocaatkosten en niet op het salaris gemachtigde bij de sector kanton van de rechtbank. Deze ongelijkheid in zaken waarin procespartijen met of zonder advocaat procederen is nu gladgetrokken. Dit laatste geldt ook voor kort geding. Voor een overzicht van alle kosten van een rechtszaak per 1 januari 2019 zie Dit kost een rechtszaak in 2019.

RCC 22 november 2018, RB 3270; dossiernr. 2018/00740 (Nuon) Aanbeveling. Misleiding. De uiting betreft een televisiecommercial van Nuon, waarin onder meer wordt gezegd: “…Luisteren geeft energie. Daarom waarderen we klanten die bij ons blijven. Bijvoorbeeld met een jaarlijks oplopende korting op stroom, tot wel 25%. Kijk op Nuon.nl.” Bij de gesproken tekst verschijnt de volgende tekst in beeld: “We waarderen klanten die bij ons blijven” “Met een oplopende korting op stroom tot 25%”en “5-10-15-20-25%” “Luisteren geeft energie”. Onder in beeld staat: “De korting betreft de variabele leveringskosten van stroom. Kijk op nuon.nl/luisteren of u ook in aanmerking komt”. De klacht. Klager vindt de tv-reclame misleidend omdat hij wel al 41 jaar klant is bij Nuon, maar desondanks niet van het aanbod gebruik kan maken omdat hij alleen stroom, maar geen gas afneemt bij Nuon.

RCC 22 november 2018, RB 3269; dossiernr. 2018/00732 (Hans Anders) Aanbeveling. Misleiding. De uiting betreft een rode raamsticker op de ruit van een toegangsdeur van een winkelfiliaal van Hans Anders waarop, in witte letters, staat: “2e + 3e Bril gratis ———— BIJ EEN COMPLETE BRIL” De klacht wordt als volgt samengevat. Klaagster maakt bezwaar tegen de uiting omdat zij drie brillen heeft aangeschaft en, in tegenstelling tot wat er in de uiting staat, de tweede en derde bril niet gratis kreeg. Volgens klaagster zijn er in de uiting geen beperkende voorwaarden opgenomen, maar werd haar desondanks bij het bestellen van de brillen verteld dat de actie alleen geldig is op enkelvoudige glazen. Volgens klaagster moest zij ook een toeslag voor een merkmontuur en een toeslag voor speciale glazen betalen.

RCC 22 november 2018, RB 3268; dossiernr. 2018/00750 (Cofaro) Aanbeveling. Misleiding. De uiting betreft een aanprijzing op de website www.cofaro.com van de “Built in waste bin Copa A-6010. 60liter” voor de prijs van £139,95, voor zover daarbij wordt vermeld: “Free return” en (op dezelfde pagina) “Warranty and Service” met direct daarachter een omcirkelde “i”. Wanneer men met de muis over deze “i” gaat, verschijnt de volgende tekst: “Warranty and Service A 30 day trial period applies to your order”. Op de pagina met retourinformatie staat onder meer: “IMPORTANT RETURNS INFORMATION Returns policy: 7-day return policy: please post your return order as soon as possible and no later than seven days after receiving the return label. We will accept a returned product if the item: · is complete and undamaged · has not been installed · all loose parts are well packaged; · is returned using the original packaging (please do not write on the packaging box and do not use duct tape · if a carton (addtional box) was included with the product at the time of delivery, it must also be returned.” De klacht. Klager heeft een zogenoemde ‘uittrekafvalemmer’ gekocht bij adverteerder. Toen hij de afvalemmer wilde retourneren, omdat er volgens klager een defect aan het uittrek-systeem was, heeft adverteerder hem meegedeeld dat dit niet mogelijk was, omdat de afvalemmer al geïnstalleerd was. Klager maakt bezwaar tegen de uiting omdat op de productpagina staat dat het product 30 dagen uitgeprobeerd mag worden (“30 day trial period”), maar op de retourinformatie-pagina het volgende staat: “We will accept a returned product if the item has not been installed”. Deze laatste mededeling staat niet alleen haaks op de betekenis van “trial” (testperiode), maar is ook in strijd met de Britse Consumentenwet, aldus klager.