RCC 27 augustus 2024, RB 3855; 2024/00309 (Klager tegen adverteerder). In geschil is een door adverteerder aan klager gedane reclame-uiting. Daarin doet adverteerder de mededeling dat zij van een derde partij een registratieverzoek heeft ontvangen voor de domeinnaam van klager, maar met een andere extensie (.com). Adverteerder benadrukt daarbij dat voortzetting van het registratieverzoek (negatieve) gevolgen kan hebben voor het bedrijf van klager, nu de overeenkomst tussen de domeinnamen de klanten van klager kan verwarren. Adverteerder doet klager daarom een eenmalig aanbod om in plaats van de derde partij de domeinnaam op te kopen. Klager vindt de uiting agressief en misleidend; deze klacht slaagt. Adverteerder noemt in de bestreden uiting niet wie de derde partij is en de uiting bevat geen enkel bewijs van het registratieverzoek. Doordat adverteerder deze informatie - al dan niet doelbewust - niet aan de consument verstrekt, wordt de consument aangetast in zijn vermogen om een geïnformeerd besluit te nemen over de ¨eenmalige aanbieding¨ in de uiting. De druk die adverteerder vervolgens uitoefent is aan te merken als ongepaste beïnvloeding.

RCC 22 augustus 2024, RB 3854; 2024/00319 (Jumbo). Naar aanleiding van een klacht heeft de Reclame Code Commissie geoordeeld dat Jumbo misleidende reclame maakt binnen haar fysieke winkels. De klacht betrof een bordje waarop stond dat een bepaald product weer verkrijgbaar was voor een lagere prijs dan voorheen, waarbij de indruk werd gewekt dat de prijs niet meer omhoog zou gaan (zie de advertentie hieronder). Maar na verloop van twee maanden was de prijs alweer gestegen met bijna 7 procent. Volgens Jumbo is dit gerechtvaardigd omdat de gemiddelde consument zal begrijpen dat haar verkoopprijzen afhankelijk zijn van wijzigende inkoopprijzen, waar Jumbo geen invloed op heeft. Toen de prijs in dit geval weer omhoog is gegaan heeft Jumbo het bordje uit haar winkels laten weghalen. Eén bordje is echter per ongeluk blijven staan waardoor de prijs van de aanbieding niet langer overeenkwam met de daadwerkelijke winkelprijs. Inmiddels heeft Jumbo besloten dat de prijzen van dergelijke aanbiedingen voortaan voor een periode van drie maanden zullen vaststaan in plaats van twee. Met deze ‘lange’ termijn zou de klant niet worden misleid. De Commissie wil er echter niks van hebben: volgens haar is de uiting op zichzelf, ongeacht de geplande termijn, misleidend. Door een prijs te adverteren als “niet tijdelijk” terwijl die in feite tijdelijk is, kan Jumbo de gemiddelde consument tot een besluit brengen dat hij anders niet had genomen. De reclame-uiting wordt dan ook in strijd met artikel 7 NRC geacht en mag niet meer door Jumbo worden gebruikt.

Per 1 augustus 2024 is de AI Act in werking getreden. De AI Act is een belangrijke stap van de Europese Commissie om een geharmoniseerd regelgevend kader te creëren voor kunstmatige intelligentie (AI) binnen de Europese Unie. De AI Act heeft als doel de interne markt beter te laten functioneren door een uniform wettelijk kader vast te stellen voor de ontwikkeling, het op de markt brengen, het in gebruik nemen en het gebruik van AI-systemen binnen de Europese Unie.

Wilt u meer weten over de AI Act, zoals de achtergrond, het toepassingsbereik en de kernprincipes én bent u ook benieuwd naar de invloed van de AI (Act) op IE-rechten? Op onze databank IE-C staat een uitgebreid inleidend commentaar op de AI Act. Het commentaar leest u hier.

Rb. Rotterdam 19 augustus 2024, RB 3852, LS&R 2254; ECLI:NL:RBROT:2024:8094 (Eiseres tegen Minister voor Medische Zorg). Eiseres is een vereniging van kritische burgers met een elektronisch platform waarop leden meningen kunnen omzetten in referendumkwesties waarvan de uitslag wordt ingezet om de kwestie te realiseren. Zo is eiseres eigenaar van een website waar artikelen en een filmpje op staan met daarin reclame-uitingen voor HCQ en Ivermectine, die zouden helpen tegen COVID-19-infecties. Deze geneesmiddelen kunnen uitsluitend op recept worden verkregen en reclame hiervoor maken is niet toegestaan. De minister voor Medische Zorg heeft boetes opgelegd aan eiseres wegens het maken van publieksreclame voor deze receptgeneesmiddelen. Volgens de minister moet het begrip reclame ruim worden uitgelegd en is de inhoud van de artikelen en het filmpje niet louter informatief.

RCC 7 augustus 2024, IEF 22220, RB 3851; 2024/00234 (Specsavers tegen Eye Wish). In deze zaak die voor de Reclame Code Commissie kwam heeft Specsavers geklaagd over een advertentie van Eye Wish Opticiens. Het gaat hierbij om uitingen waarin Eye Wish adverteert met de zin ‘2e bril cadeau’, en uitingen waar zij stapelkortingen aanbiedt. Een voorbeeld hiervan is dat Eye Wish een poster heeft met daarop ‘75% korting op je complete 3e bril, 50% korting op je complete 2e bril en 35% korting op je complete 1e bril’. De eerste categorie uitingen waar Specsavers bezwaar tegen maakt is volgens haar in strijd met de Nederlandse Reclame Code. De gemiddelde consument zal bij de uiting denken dat de 2e bril altijd gratis is, waarbij er geen beperkingen zijn aan uit welke typen en soorten brillen gekozen kan worden. Uit de actievoorwaarden, die alleen in de kleine lettertjes genoemd worden, blijkt echter wat anders. Over de stapelkorting vindt Specsavers ook een absolute claim waar te weinig nuancering in geboden wordt. Bij beide onderdelen wordt volgens Specsavers te weinig essentiële informatie gegeven die de consument nodig heeft.

Rb. Midden-Nederland 17 juli 2024, RB 3850; ECLI:NL:RBMNE:2024:5143 (Eiser tegen Staatsloterij B.V.). Geopposeerde (hierna: eiser) heeft tussen 1998 en 2008 als abonnee meegespeeld met de maandelijkse door Staatsloterij georganiseerde staatsloterij. In 2013 heeft het hof Den Haag voor recht verklaard dat Staatsloterij misleidende mededelingen heeft gedaan over, onder andere, de prijzen en de winkansen van haar loterij. In 2020 heeft het hof ´s-Hertogenbosch daarnaast een bewijsvermoeden aangenomen met betrekking tot het causaal verband tussen de mededelingen van Staatsloterij en de aankoop van loten door individuele deelnemers. Op basis hiervan is het eiser gelukt om de door hem in de periode 2000-2007 ingelegde bedragen bij de rechtbank terug te vorderen. De loterijovereenkomsten die aan de betalingen ten grondslag lagen zijn hiervoor bij verstekvonnis vernietigd. Enkele weken later vernietigt de Hoge Raad het eerder door het hof aangenomen bewijsvermoeden. Staatsloterij gaat nu in verzet tegen het verstekvonnis, met als primaire verweer dat de dagvaarding van eiser niet ontvankelijk is. Mocht dat wel zo zijn en mocht de vordering van eiser toewijsbaar zijn, dan vordert Staatsloterij in voorwaardelijke reconventie bovendien een verklaring voor recht dat de loterijovereenkomsten niet worden vernietigd.

Volgende week donderdag 5 september is het jaarlijkse Benelux Merken Congres. U kunt daar nog bij zijn! We hebben weer een vol en interessant BMC-programma, met boeiende sprekers, die u net even wat dieper meenemen in de materie. Onder leiding van dagvoorzitters Tobias Cohen Jehoram (EUR, De Brauw Blackstone Westbroek) en Martin Senftleben (IViR, Bird & Bird) staat dit jaar op het programma:

• Actualiteiten en jurisprudentieoverzicht door Martin Senftleben (IViR, Bird & Bird);
• Proportionaliteit door Peter Teunissen (Radboud Universiteit);
• Greenwashing door Lotte Anemaet (Rechtbank Den Haag);
• Bescherming van productdesign en art. 2:19 BVIE door Laura Fresco (HOYNG ROKH MONEGIER)
• Rechtsverwerking in het merkenrecht door Thijs van Aerde (Houthoff);
• Bestemmen, verwijzen en identificeren – wat mag ik met het merk van een ander? door Willem Leppink (Ploum).

Kortom, genoeg om na deze dag weer volledig op de hoogte te zijn van alle belangrijke ontwikkelingen. We sluiten het congres uiteraard af met een borrel waarop u volop de kans krijgt om uw netwerk uit te breiden. Zien wij u volgende week donderdag? Aanmelden kan deze week nog via deze link. 

Wil jij je als student verdiepen in de laatste ontwikkelingen binnen de vakgebieden Intellectuele Eigendom, ICT-recht en Privacy? 

Kom dan vanaf oktober 2024 (precieze datum in overleg) stagelopen bij deLex! DeLex is een juridische uitgeverij gericht op juridische professionals in deze vakgebieden. Zo beheren wij de online databases IE-forum.nl en ITenrecht.nl, geven we een aantal vakbladen uit en verzorgen we congressen en andere opleidingen. 

Tijdens de stage maak je kennis met de werkzaamheden binnen een juridische uitgeverij. Je werkt drie maanden nauw samen met de uitgever en andere (web)redacteuren die je de kneepjes van het vak snel bijbrengen. Daarnaast bieden de congressen je de kans om te netwerken en de IE-community te leren kennen. Veel van onze stagiaires werken inmiddels bij bekende advocatenkantoren, instanties en bedrijven.

RCC CvB 7 augustus 2024, RB 3848, IT 4604; 2024/00078 (Marktplaats tegen Klager). Klager heeft van Marktplaats een e-mail ontvangen waarin staat dat PostNL de tarieven voor het versturen van een pakket heeft verhoogd. Dit blijft niet beperkt tot feitelijke informatie, maar hier staat ook in dat de verzendlabels van Marktplaats hierdoor voordeliger zijn dan die van PostNL. De Commissie heeft hierover geoordeeld dat dit een wervende tekst is en er daarmee sprake is van reclame in de zin van artikel 1.2 sub a van de Code e-mail. Klager heeft geen toestemming gegeven voor dit soort e-mails, waardoor Marktplaats in strijd heeft gehandeld met artikel 1.3a van de Code e-mail. In appel stelt Marktplaats dat de Commissie de e-mail ten onrechte heeft aangemerkt als reclame. Zelfs als dit wel als reclame aangemerkt moet worden, heeft de Commissie nagelaten om de uiting in het licht van de gehele e-mail te beoordelen, die informatief van aard is.

Bundesgerichtshof 27 juni 2024, RB 3847; ECLI:DE:BGH:2024:270624UIZR98.23.0 (Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs e.V. tegen gedaagde). In deze zaak doet de hoogste Duitse rechter (hierna: het Bundesgerichtshof) uitspraak over een door gedaagde gemaakte duurzaamheidsclaim. Gedaagde produceert en verkoopt snoepgoed via derde partijen, onder haar eigen merk. Voor de verkoop van haar product heeft gedaagde een advertentie geplaatst in een Duitse krant. Daarin claimt gedaagde Klimaneutral te zijn. Hoewel de claim niet wordt onderbouwd, staat er wel een QR code naast de claim gedrukt die door de lezer kan worden gescand. Deze QR code brengt de lezer naar de website van de partner van gedaagde, waar de duurzaamheidsclaim wordt toegelicht. Hier blijkt dat gedaagde nog steeds CO2 uitstoot met de productie van haar snoepgoed, maar dat zij die uitstoot nu compenseert. Gedaagde wordt gedagvaard door een consumentenorganisatie, omdat de claim misleidend zou zijn. Zowel de rechter in eerste aanleg als de appelrechter zijn het daar niet mee eens. De organisatie gaat in cassatie bij het Bundesgerichtshof.