Misleidende en vergelijkende reclame  

RCC 15 juli 2021 RB 3542; 2021/00177 (Klager tegen Seniorenvoordeelpas)  Klager klaagt dat er geen sprake is van de door adverteerder aangeprezen exclusiviteit met betrekking tot de aanbiedingen. Hij stelt dat het aangeboden voordeel ook langs andere wegen te verkrijgen is. Ook zijn er volgens klager minder webwinkels aangesloten bij de Seniorenvoordeelpas dan op de website vermeld staat. Klager heeft verder zijn twijfel geuit over de juistheid van de vermelding van de ‘aangesloten merken’, nu de door hem benaderde klantenservices van verschillende genoemde bedrijven stelden niet op de hoogte te zijn van samenwerking met adverteerder. Dit argument heeft de adverteerder voldoende weerlegd door te stellen dat ze niet met de betreffende bedrijven in contact treedt over de kortingsacties. De Commissie gaat alleen mee in de tweede klacht, nu de adverteerder heeft erkend dat geen sprake is van een stabiel aantal van de aangeprezen 250 webwinkels.

Voorzitter RCC 22 juni 2021, RB 3536; 2021/00178 (Klager tegen Verisure) Het betreft een advertentie op Instagram van Verisure waarin onder meer staat: “We zoeken huiseigenaren om ons alarmsysteem te testen”. In de advertentie bevindt zich een aanmeldknop naast de mogelijkheid van een swipe up. Na de swipe up bevindt zich een pagina van een promotioneel kansspel. Daarnaast wordt men volgens klager niet geselecteerd om een alarmsysteem te testen, maar geeft iemand na het invullen van een telefoonnummer toestemming om benaderd te mogen worden met een commercieel aanbod. Klager vindt de advertentie misleidend. De voorzitter is het hiermee eens en oordeelt dat het voor de consument duidelijk moet zijn dat hij of zij benaderd kan worden met een commercieel aanbod en dat het gaat om een promotioneel kansspel. Nu dat niet het geval is, is de betreffende reclame in strijd met artikel 5 NRC. 

CvB RCC 29 juni 2021, RB 3533; 2021/00117 (Klager tegen Postcodeloterij) De klacht is gericht tegen een actie van de Postcodeloterij. Bij deze actie konden zeven vakjes worden opengekrast. Bij drie goede vakjes krijgt de deelnemer gegarandeerd €10,-, bij vijf goede vakjes maakt de deelnemer kans op €50.000,-. Klager had vijf goede vakjes opengekrast en ging er daarbij vanuit dat hij €10,- zou ontvangen. Kern van het geschil betreft de vraag of de gemiddelde consument ook zal begrijpen dat hij uitsluitend bij het krassen van drie cheques € 10,- ontvangt. Ondanks het woord 'of' mag de gemiddelde consument volgens het College uitgaan van een stapeling van voordelen. Het College houdt de beslissing van de Commissie in stand en acht de klacht van klager gegrond. 

RCC 8 juni 2021, RB 3530; 2020/00622 (Klager tegen Meewind) Meewind maakt reclame voor een Energie Transitiefonds, een fonds waarin belegd kan worden. Op de website staat onder andere de tekst "verwacht rendement 6-7%". De klager vindt dit misleidend, omdat er wordt gesproken over een historisch rendement van 4,51%. Ook is volgens klager van belang dat het fonds pas twee jaar bestaat. De Commissie oordeelt dat Meewind voldoende informatie beschikbaar stelt aan potentiële beleggers, onder meer door te verwijzen naar essentiële beleggersinformatie en door de waarschuwing dat een belegging ook hoger of lager kan uitvallen dan het genoemde rendement. Daarnaast heeft Meewind voldoende aannemelijk gemaakt dat ze zich baseert op beschikbare marktinformatie en dat ze zich laat adviseren door een externe accountant. Deze mededeling is volgens de Commissie dus niet misleidend. 

CvB RCC 9 juni 2021, RB 3527; 2020/00544 (Klager tegen Stichting Kinderpostzegels) Klager vindt de uiting “Geef een veilig thuis” misleidend omdat volgens hem de opbrengst van de betreffende actie niet direct gaat naar organisaties die de veiligheid van gezinnen zal vergroten maar naar eigen projecten van adverteerder waarmee zij kwetsbare kinderen zegt te helpen. De voorzitter gaat er echter van uit dat de gemiddelde consument het gecommuniceerde doel zo zal opvatten dat met een donatie een of meer projecten worden gesteund die ertoe dienen kinderen in probleemsituaties een veilige thuissituatie te bieden. Ook heeft de stichting voldoende aangetoond, dat met de donaties de juiste projecten worden gesteund.

RCC College van Beroep 5 mei 2021, RB 3523, 2020/00591 - CVB (Parodontax Original) Farmaceutisch bedrijf GSK produceert tubes tandpasta van het type Parodontax Original. Deze hebben sinds kort een 'vernieuwde smaak', wat ook als zodanig op de tube staat vermeld. Klager vond dat de smaak dusdanig was veranderd dat er feitelijk sprake was van een nieuw product, waardoor de aanduiding 'vernieuwde smaak' volgens hem niet voldoende was om de consument hiervoor te waarschuwen. De RCC was het hiermee eens en wees de klacht dan ook toe. GSK heeft hiertegen beroep ingesteld omdat zij van mening is dat de wijzigingen die zij heeft doorgevoerd te gering zijn om het product een andere benaming te moeten geven. Het College van Beroep gaat hier echter niet in mee en bevestigt de beslissing van de RCC.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 19 april 2021, IEF 19906, RB 3506, ECLI:NL:RBMNE:2021:1567 (Kwaliteitsaudiciëns tegen gedaagde) Gedaagde is als audicien een verkoper van hoortoestellen. Zij heeft onlangs een reclamecampagne gelanceerd voor op televisie, radio, internet en in kranten waarin zij een aantal gewaagde claims maakt. Zo stelt zij de eigen bijdrage - het bedrag dat niet door een zorgverzekeraar wordt vergoed - van hun hoortoestellen vóór de klant te betalen. Daarnaast beweert zij dat er veel andere audiciens zijn die hoortoestellen aan hun klanten adviseren die niet door zorgverzekeraars worden vergoed. Branchevereniging de Kwaliteitsaudiciens vindt de uitingen te ver gaan en stelt dat gedaagde zich schuldig maakt aan het verspreiden van misleidende en vergelijkende reclame. De voorzieningenrechter gaat hierin mee en verbiedt de reclamecampagne van gedaagde wegens het creëren van misleidende reclame, van een ontoelaatbare vergelijkende reclame en van een misleidende handelspraktijk. Zij ziet echter geen noodzaak voor Kwaliteitsaudiciëns om een rectificatie op te leggen aan gedaagde.

RCC 2 maart 2021, RB 3499, 2020/00172 (Klager tegen KVHN) De Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland (KVHN) heeft op haar site een claim staan waarin wordt gesteld dat er vele wetenschappelijke onderzoeken zijn die aantonen dat homeopathie werkzaam is bij vele kwalen en aandoeningen. Klager stelt dat er geen enkel wetenschappelijk bewijs is voor de werking van homeopathie en dat er “pseudowetenschappelijke onderzoeken” worden genoemd. De RCC oordeelt dat de claim van de KVHN moet worden gezien als misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC. Zij beveelt de KVHN aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Hof Den Haag 12 mei 2020, IEF 19428, RB 3437, IT 3247; ECLI:NL:GHDHA:2020:1623 (Cosanta tegen Caesar en Chemrade) Misleidende reclame. Zie eerder [IEF 17613]. Cosanta levert een softwareapplicatie onder de naam STOFFENMANAGER, waarin informatie wordt gegeven op het gebied van gevaarlijke stoffen. Cosanta meent dat sprake is van misleidende en ongeoorloofde vergelijkende reclame door Caesar en Chemrade. In eerste aanleg zijn de vorderingen van Cosanta afgewezen. Cosanta vordert alsnog toewijzing van de door haar ingestelde vorderingen. Het relevante publiek zal het teken ‘stoffenmanager’ niet opvatten als aanduiding voor de door Cosanta afkomstige applicatie, omdat het teken ‘stoffenmanager’ beschrijvend is. Van inburgering is evenmin sprake. Daarnaast legt Cosanta aan de misleiding ten grondslag dat Chemrade onterecht de indruk zou wekken dat haar applicatie over dezelfde functionaliteiten beschikt als die van Cosanta, omdat zij gebruik zou maken van een verouderde versie van het algoritme. Niet kan worden aangenomen dat er meerdere versies van het algoritme bestaan. De uitingen van Chemrade zijn voldoende duidelijk, adequaat en niet misleidend. Er is geen sprake is van misleiding of ongeoorloofde vergelijkende reclame. De vorderingen van Cosanta worden afgewezen en het vonnis wordt bekrachtigd.

Rechtbank Rotterdam 1 juli 2020, IEF 19336, RB 3431; ECLI:NL:RBROT:2020:6149 (Handel in dressuurpaarden) Auteursrecht. Reclamerecht. Gedaagde wordt aangesproken voor auteursrechtinbreuk. Hiervan is geen sprake met betrekking tot de foto’s, want de auteursrechten berusten nog steeds op de fotografe en er is geen exclusieve licentie verleend. Gebruik van de foto’s door gedaagde was toegestaan. Wat betreft het filmmateriaal wordt wel auteursrechtinbreuk aangenomen. Gedaagde heeft immers zonder toestemming filmmateriaal van eiseres op YouTube en op haar website geplaatst. Daarnaast spreekt eiseres gedaagde aan voor ongeoorloofde concurrentie en misleidende reclame, omdat gedaagde zich op haar website profileert als succesvol paardenondernemer. Zo toont gedaagde onder meer foto’s van paarden als door haar verkocht. Voor het aannemen van ongeoorloofde concurrentie moet zijn voldaan aan drie vereisten, te weten a) het stelselmatig en substantieel afbreken van b) het duurzame bedrijfsdebiet van de voormalige werkgever, dat de voormalige werknemer in het kader van de arbeidsovereenkomst mee heeft helpen opbouwen c) met de hulpmiddelen die hij daartoe vertrouwelijk van zijn voormalige werkgever ter beschikking kreeg. Het verwijt van ongeoorloofde concurrentie strandt, omdat door eiseres onvoldoende is uitgewerkt en onderbouwd dat zij door uitingen van van gedaagde concreet concurrentie heeft ondervonden. Misleidende reclame wordt wel aangenomen, want gedaagde mocht paarden die na de breuk (in de samenwerking tussen eiser en gedaagde) aan eiseres toebehoorden, niet als ‘haar collectie’ op de site aanbieden.