RB
DOSSIERS
Alle dossiers
Gepubliceerd op donderdag 17 mei 2018
RB 3135
Zelfregulering (RCC, KOAG/KAG) ||
30 apr 2018
Zelfregulering (RCC, KOAG/KAG) 30 apr 2018, RB 3135; (Eyelove), https://www.reclameboek.nl/artikelen/wijze-van-oogmeting-in-eyelove-tv-reclame-met-rene-froger-is-misleidend

Wijze van oogmeting in Eyelove tv-reclame met Rene Froger is misleidend

RCC 30 april 2018, RB 3135; Dossiernr. 2018/00194 (Eyelove) Aanbeveling. Misleiding ontbrekende informatie. De commissie bevestigt de beslissing van de voorzitter. De uiting betreft een televisiecommercial waarin René Froger een vestiging van Eyelove binnenloopt en zegt dat hij komt voor een multifocale bril. Hierna is onder meer te zien hoe zijn ogen met behulp van een apparaat worden gemeten en hij een bril krijgt waarmee hij volgens de medewerkster van Eyelove veraf scherp kan zien. René Froger reageert daarop door te zeggen: “Maar ook van dichtbij”. De klacht: Klager is naar een winkel geweest voor een varifocale bril. Het oog meten bleek een farce. Dit wordt niet gedaan door een opticien maar door een medewerker. Het leesgedeelte wordt niet gemeten maar geschat op basis van leeftijd. De televisiecommercial wekt wel de suggestie van een oogmeting. Klager acht dit bedrog en stelt dat het slecht voor de ogen is indien het leesgedeelte aan leeftijd wordt gekoppeld.

Het bezwaar tegen de voorzitterstoewijzing  

Adverteerders bezwaar wordt als volgt samengevat.

Er is wel sprake van een meting van het leesgedeelte. De methode die Eyelove daarbij hanteert, is een gebruikelijke in deze branche. Er wordt wel degelijk gezegd (in tegenstelling tot wat de voorzitter beweert), wat de bepalingsmethode is: een leesadditie optellen bij een veraf-sterkte. Het leesgedeelte is de som van de gemeten veraf-sterkte en de leesadditie. Het leesgedeelte wordt dus niet enkel met een tabel bepaald, maar mede door de meting zoals deze in de commercial te zien is. Daarbij wordt in de tabel met het woord ‘globaal’ niet zozeer een globale inschatting bedoeld, maar het gegeven dat bijvoorbeeld fluctuaties in de veraf-sterkte ook een rol kunnen spelen.

De methode die adverteerder gebruikt wijkt niet af van de indruk die in de commercial wordt gewekt. Iedere meting begint met een veraf-meting zoals in de commercial te zien is. Dat niet het gehele proces inclusief de optelling van de leesadditie wordt weergegeven, wil volgens adverteerder niet zeggen dat een onjuiste indruk wordt gewekt.

De reactie van klager op het bezwaar

Het apparaat waarmee Eyelove de ogen meet (de autorefractor) geeft een indicatie van de sterkte, maar niet van een afwijking. Volgens klager heeft iedereen een bepaalde afwijking. De autorefractor bepaalt deze afwijking niet, maar gegevens over een dergelijke afwijking zijn wel nodig om een goede bril te krijgen. Er wordt gesuggereerd dat je voor € 99,- een goede varifocale bril koopt, terwijl dat volgens klager niet zo is.

Het oordeel van de Commissie 

Naar aanleiding van de klacht heeft de voorzitter geoordeeld dat de tv-commercial misleidend is, omdat daarin niet duidelijk wordt gemaakt dat het leesgedeelte van de bril op een andere wijze dan door meting met een apparaat wordt bepaald. De Commissie deelt dit oordeel. Adverteerder heeft haar stelling dat de wijze waarop de leesadditie wordt bepaald - aan de hand van een leeftijdstabel - gebruikelijk is in de branche, niet onderbouwd. Deze wijze van bepalen van de leessterkte zal door de gemiddelde consument op basis van de commercial ook niet worden verwacht. Nu in de commercial een multifocale bril wordt aangeprezen en te zien is dat de ogen worden gemeten met een apparaat, zal de gemiddelde consument verwachten dat zowel de veraf-sterkte als de leesadditie beide (precies) gemeten worden met een meetapparaat. Nu dit niet het geval is, en enige toelichting over de wijze waarop de sterkte van het leesgedeelte wordt berekend, ontbreekt, is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Omdat de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie bevestigt de beslissing van de voorzitter en acht de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.